W czasie naszego życia mamy wiele pomysłów i oczekiwań wobec naszego życia, w tym pracy marzeń. Pod wpływem różnych zmiennych i okoliczności te poglądy nam się zmieniają. Będąc dziećmi mamy wrażenie, że wszystkie drzwi stoją przed nami otworem, a nawet więcej, nawet nie dostrzegamy żadnych drzwi. Jesteśmy młodymi bogami i możemy robić w przyszłości wszystko to co zapragniemy. Tą pewność wzmacniają w nas przeczytane książki opowiadające o królach, królewnach i magicznych stworach. Bajki z niezwykłymi przygodami super wojowników. Rodzice, którzy patrzą na nas jak na swoisty cud natury (niektórym zdarza się nie wyrastać z księżniczek, wojowników).
W efekcie część dzieci marzy o zastaniu wielkimi naukowcami, kosmonautami, odkrywcami, strażakami (skrajnie czasem emerytowanymi zbawcami kilku galaktyk lub jakiejś ludzkiej nacji). Inne chciałaby mieć taką pracę jak ma tata lub mama. Sporej grupa dzieci oczy świecą się na słowa: modelka, piosenkarka, aktorka.
Odpowiedź na pytanie: A Ty kim chciałbyś/chciałabyś zostać jak dorośniesz? – zmienia się wielokrotnie. Z czasem zaczynają nas interesować inne rzeczy, dostrzegamy swoje zdolności, widzimy w pewnych zakresach ograniczone możliwości. Niejednokrotnie okazuje się, że nie możemy zostać tym kim sobie wymarzyliśmy, ponieważ przykładowo modelka musi mieć te 170 cm wzrostu i nie wystarczy tu 165 cm a przyszły pilot odrzutowca musi cechować odporność na stres. Pewne rzeczy moglibyśmy wyćwiczyć, nauczyć się, wypracować niestety niektórych nie przeskoczymy – bez pięknego głosu raczej mamy niewielkie szansę na zostanie gwiazdą pop- w końcu ile można ciągnąć z playbacku.
Jednak przecież te jednorożce naprawdę istnieją! Pewnej garstce szczęśliwców udaje się robić w życiu to co sobie wymarzyli. Ktoś zostaje modelką i z gracją chodzi po wybiegu, pozuje w blasku fleszy i prezentuje najnowsze kolekcje znakomitych projektantów, podróżuje po całym świecie. Ktoś posiada ten piękny i niepowtarzalny głos, który porusza serca milionów fanów. Ktoś leci w kosmos. Ktoś zdobywa puchar świata w skokach narciarskich. Ktoś zakłada zakonny habit.
Tylko, gdy już osiągniemy ten punkt, o którym zawsze marzyliśmy pojawia się proste i banalne pytanie: Czy teraz jesteśmy szczęśliwi? Często nasze wyobrażenia o tym jak będzie wyglądała nasza praca i życie rozmijają się na granicy zderzenia marzeń z rzeczywistością. Modelka miała prowadzić luksusowe życie a okazuje się, że pod koniec dnia jest tak zmęczona, że nogi odmawiają jej posłuszeństwa. Gwiazda pop przeżywa uniesienie, gdy śpiewa a tłum powtarza za nią słowa jej największych hitów, jednak schodząc ze sceny w jej sercu zaczyna pojawiać się pustka. Kosmonauta leci w przestworza i napawa wzrok tym cudownym widokiem ale jednocześnie rozdziera go prawdziwa rozpacz i tęsknota za rodziną, którą zostawił na ziemi. Sportowiec zdobywa upragniony puchar, jednak wie, że już za kilka lat będzie za stary llub tak kontuzjowany, że nie stan jak i wiek nie pozwolą na kontynuowanie zawodowego sportu – zastanawia się co dalej. Zakonnica wkłada habit i kto wie, może to ona jest najszczęśliwsza z zaprezentowanej grupy wybrańców.
A może pytanie kierowane do młodych bogów: A Ty kim chciałbyś zostać jak dorośniesz? Powinniśmy sobie stawiać regularnie, systematycznie, tak w ramach treningu osobowości i przeglądu stanu naszej satysfakcji z życia. W końcu część z nas potwierdzi, że jeszcze nie dorosła(widzę te uśmieszki pod nosem ;P). Część powie, że jeszcze są młodzi. Część powie, że nigdy nie jest się za starym. Może jednak warto spróbować czegoś nowego? Jeżeli nie jest nam dobrze, w tym punkcie na ziemi, w którym jesteśmy teraz, to może trzeba to wszystko rzucić i zacząć od początku, może trochę, lub zupełnie inaczej. Powiecie, że przecież jest tyle do stracenia? Ale zastanówcie się – ile jest do zyskania. Może przełammy trochę naszych barier, urozmaićmy coś w życiu, zmieńmy, dolejmy oliwy do ognia, doprawmy tą najostrzejszą papryczką, zamieszajmy i sprawdźmy co z tego się narodzi- sumie żyje się raz :)
U nas na sesji zdjęciowej nie ma obostrzeń, panuje swoboda, wolność myśli , słowa i uczynku- no czasem troszkę szydery idzie, ale to dla rozluźnienia. Natomiast rozliczanie grzeszków i grzechów zostawiamy w gestii kogo innego- a nie oszukujmy się do osądzania innych to wielu chętnych stoi za progiem. Tutaj pozwalamy realizować marzenia, realizować, próbować siebie, pokazywać prawdziwe ja, czasami głęboko ukryte, lub czasem pokazywać to wyimaginowane ja, tą szaleńczą stronę swej natury, której nie znamy jeszcze. Lubimy mieć ‘otwartą głowę’. Co na zdjęciach to na zdjęciach a co w międzyczasie zmieniło się w duszy to już inna para króliczych uszy.
Dzisiaj przed Wami dwie osobowości modelka Agnieszka – Bunny i modelka Pati. Dziewczyny są trochę przestrogą dla grzecznych czerwonych kapturków, że wchodzenie do lasu nie jest najbezpieczniejszą zabawą na świecie. Pati i Agnieszka ostrzegają, że jak się raz już do tego lasu wejdzie, to nie ma się ochoty nigdy go opuszczać. Kusi coraz bardziej… Dziewczyny mało obchodzą konwenanse, normy społeczne, obce opinie, nie przejmują się nimi zbytnio. Czasem z resztą to po prostu zwykła zawiść, zazdrość pod cienkim zawoalowanym płaszczykiem. Nie wiem kim one w dzieciństwie chciały zostać jak dorosną ale w dorosłym życiu poziom odwagi, pomysłowości i energii pozazdrościłaby nie jedna.
Kilka całusów, kilka przytulasów, kilka cmoknięć a patrzymy na nie jak na swoisty cud natury i czekamy na więcej :)
